avontuur nummer x

Hallo allemaal,
ik heb weer het een en ander beleefd! Woensdag zouden Eppo en Heiko komen, uit Nederland. Ze zouden op Jakakrta landen om 17.00 uur en dan doorvliegen naar Surabaya, omdat Jakarta tegenwoordig niet echt gezellig is en helemaal niet veilig voor onwetende touristen. Dus naar Surabaya! Ik had geregeld dat ik samen met Lana(chauffeur) ze op zou gaan halen. Dat was al een moeilijk gedoe, omdat de modderstroom rond Surabaya elke dag erger wordt en soms de weg helemaal overstroomt, waardoor het verkeer geen kant meer op kan. Maar we zouden 's avonds gaan, dan is het niet zo druk en zijn er minder problemen.
Ik had met Eppo afgesproken dat hij me zou bellen als ze in Jakarta waren en een ticket hadden, zodat ik zou weten hoe laat ze in S. zouden aankomen. Dan konden Lana en ik vertrekken, en zouden we elkaar daar treffen. Al wat er kwam, geen telefoontje uit Jakarta. Dus Lana en ik besloten om 18.00 maar te vertrekken om dan maar in S. te wachten. Zo gezegd zo gedaan, wij op weg. Na ongeveer 40 minuten rijden ineens een lawaai onder de motorkap... En de auto deed het niet meer... Tja, daar sta je dan met een chaufeur die helemaal geen verstand heeft van auto's en ik, ja ik weet nog niet eens hoe de motorkap open moet...
Dus Lana kijken, ja hoor, bougie eruit. Maar waar koop je die nou langs de weg? Hij ging even kijken en kwam terug met een nieuwe bougie, maar als die erin zou zitten moest de auto hoe dan ook eerst naar de garage en Surabaya kon ik die avond wel vergeten. Dus maar weer op huis aan. Thuis aangekomen (20.00 uur) had ik nog steeds niks van Eppo en Heiko gehoord en begon me daar ook wel een beetje zorgen over te maken. Ook met hun kon van alles aan de hand zijn. En de tijd tikte maar door en het werd inmiddels voor ons te laat om op welke manier met openbaar vervoer nog naar Surabaya te gaan. We besloten het volgende (te gekke) plan. Lana en ik zouden naar het Splendid Inn hotel gaan, waar Eppo en Heiko zouden gaan logeren. Daar zouden we op ze wachten!
Ineens kreeg ik een sms van Eppo:"bel me even!!" dus ik blij en direct bellen. Voicemail!! Ja daar schoot ik niks mee op, hij was niet te bereiken! Ondertussen gingen Lana en ik op weg naar het hotel, maar ik wist echt niet meer of het allemaal nog zou lukken die avond, maar ik zou in ieder geval slapen! In het hotel of als ze aankwamen thuis!
Eerst even via de kampong, om te kijken of er een brommer was, dat zou makkelijker zijn voor de volgende morgen, maar nee, ook dat zat tegen. Openbaar vervoer maar! Inmiddels was ik zover dat ik de Grote Helpdesk (degene die altijd raad weet) ging bellen: mijn moeder! En ja, zij zou wel even een telefoonnummer van Heiko opzoeken en pap zou me wel terugbellen! Oke!! Na een kwartiertje belde pap me terug (ik wou net in de angkot=busje openbaar vervoer, springen) en gauw een nummer genoteerd en verder maar weer, op naar Splendid inn hotel. Bij het hotel (inmiddels 21.30 uur) kreeg ik heiko aan de lijn! Pffff... Ze hadden een ticket weten te bemachtigen naar Surabaya, maar pas om 23.00 uur. Nou ja, beter dan helemaal niet! Dan zouden ze om 0.00 uur in S. zijn en dan met een taxi naar Malang moeten. Ik heb precies uitgelegd hoe ze dat moesten regelen en ik kon gaan slapen. Om ze te verrassen hebben Lana en ik ergens nog een grote fles bier weten te vinden en zelfs een flesje whiskey. Alles geregeld, en toen konden wij dus in de hotelkamer. Heerlijk, biertje gedronken (bleek in het hotel niet duur te zijn) en voetbal gekeken. Na een tijdje ben ik maar gaan slapen! Midden in de nacht ging de telefoon in het hotel en half slapen nam ik op (vergeten waarom ik ook alweer in de hotel deed..) "Bu Laura? Teman teman sudah datang!" Oh jippie, ik me gauw aangekleed en ja hoor, daar zaten ze, met een grote fles Bintang voor zich!! Heerlijk even bijgekletst en nog een biertje gedronken. Ze waren er echt ongelofelijk snel, bleek dat de chaufeur ook heel hard had geregeden.. Maar goed, een goede afloop. Maar ja, toen moesten Lana en ik nog weer naar huis, met de becak maar. (midden in de nacht, ijskoud!!) Om half vier waren we thuis en kon ik weer slapen. Om zes uur ging de wekker, op naar Indriyasana, naar de kleuters! Ondanks zijn grote moeheid heel leuk les gegeven! Over vliegen enzo!
Na de les gauw naar huis en even liggen.. Om 12 uur werd ik wakker en besloot maar weer op te staan. Even gauw eten en om 1 uur was ik weer in Splendid inn, waar ik verwachtte dat de twee heren al op me zouden zitten wachten. Ik liep naar de kamer en klopte aan. Na 5 minuten een slaperig hoofd, ze lagen nog te slapen..
Na een kopje koffie waren ze weer helemaal bij en zijn we Malang een beetje gaan bekijken. Na een wandeling van een uurtje, even bij Toko Oen geweest. Daar hebben ze weer een lekker biertje gedronken. Even lekker gezeten en toen weer naar het hotel. Ook daar weer even gerelaxed! Toen het tijd werd voor het avondeten zijn we naar Inggil gegaan, daar was ik al eens geweest, want Hisyam heeft daar de inrichting gemaakt en vormgegeven. Ik werd daar door het personeel hartelijk ontvangen en ze kenden me allemaal nog!
We hebben er heerlijk gegeten en naar de muziek geluisterd (live) die alleen voor ons speelde, de hele zaak was leeg!Al met al enorm genoten!
Nu ga ik weer naar ze toe, kijken of ze wakker zijn...

Tot gauw!