laatste bericht over zondag

Vandaag is het dus echt zondag en zal er nu ook eens over schrijven. Vandaag hadden we alle kindertjes in de kampong die door ons gesponsord worden uitgenodigd. Om kennis te maken en om foto's te maken voor degenen die ze vanuit Nederland sponsoren. We hadden schriftjes, pennen en veel lekkers meegenomen. De kindertjes zater al lang te wachten voordat we kwamen. Met z'n alles op de grond in het kantoor. Echt een heel mooi gezicht hoe lief die kinderen zijn en hoe dankbaar met een snoepje of een schiftje. Op de foto vonden ze maar spannend, omdat ik die foto's moest maken en ik ben natuurlijk nieuw. (Baru) Maar het ijs was snel gebroken en er zijn hele mooie foto's gemaakt. Ik zal ze vandaag nog proberen te uploaden.. Alle kindertjes gingen met een blij gevoel weer naar huis. Het is de bedoeling dat ik vanaf volgende week (in de loop van deze week) al intrek neem in het kantoortje, zodat mensen binnen kunnen lopen, kinderen er huiswerk kunnen maken (op de basisschool krijgen de kinderen al veel huiswerk) en mensen gewoon even kunnen aanwaaien voor een praatje of een kopje thee. Er zal eerst grondig (op z'n Nederlands) moeten worden schoongemaakt. Ik heb al hulp aangeboden gekregen van 2 vrouwen, wiens kinderen ook door ons worden gesponsord. Heel lief allemaal. Ook kwam er vandaag een man, die eigenlijk vroeg of wij hem ook kunnen helpen. Hij heeft een ongeluk gehad een tijd geleden en is blijvend gewond geraakt aan zijn arm, er zitten pennen in ed. De ziekenhuizen voor het volk zijn nou eenmaal niet optimaal. Maar nu kan die man niet meer zoveel verdienen en kan zijn kindje niet naar school. Sneu he? Ik heb van een aantal mensen geld meegekregen om kinderen te helpen, misschien kan ik zijn dochter daarmee helpen. Maar zoals alles kan dat niet in een middag geregeld worden en moet er eerst over gedacht worden, gewacht en misschien over een tijdje gaat het dan door. Aan de adat (gewoonte) van het wachten en alles op zijn elfendertigste moet ik zeker wennen. Dat is bij ons in huis ook zo. Er wordt vaak gezegd, we moeten snel weg, we moeten hier en daar naartoe en we hebben het ook zo druk.. Maar als de chauffeur er is moet er nog gegeten en gemandiet worden. Tja, ik maak me al niet meer druk. Ik heb al heel goed leren wachten en kan heerlijk boeken lezen hier. Ik wou dat ik een paar leuke boeken had meegenomen...

Oh ja, en zondag is een beetje een feestdag, want dan mag ik mijn mama bellen!! Joepie!
Tot de volgende keer..