hari Minggu (deel 1)

Hallo allemaal, het is vandaag zondag maar ik moet nog van vrijdag en zaterdag schrijven. Laat ik beginnen bij vrijdag. Vrijdag was een rare dag, die begon al met buikpijn. Niet mijn darmen deden pijn, wat logisch zou zijn maar mijn maag. Ik had steeds pijn en voelde me niet lekker. Pipiet begon al vroeg met zeggen dat de koekjes op waren voor Pansye, de marie koekjes om een papje van te maken. En we zouden samen naar het winkelcentrum om die te gaan kopen. Maar Paul en Sri zouden met de auto komen en konden ons wegbrengen, dat is makkelijker dan de bemo (busje). Het was vrij vroeg en we bleven maar wachten. Pipiet werd er zelfs een beetje kriegel van. Toen we na 4 1/2 uur wachten (beetje lezen, koffie pahit drinken en luieren) eindelijk opsprongen omdat Paul en Sri eraan kwamen, konden we weer gaan zitten want er moest eerst koffie gedronken worden. Na een uurtje zijn we vertrokken. Viel wel mee dus met de haast! Eenmaal midden in het centrum gingen we naar de eetcounter, waar je allerlei eetwinkeltjes hebt. Daar gaan Paul en Sri altijd eten, en nu dus weer. Pipiet en ik zijn maar boodschappen gaan doen, lekker een blikje cola gekocht en een stuk watermeloen. Toen wij klaar waren met boodschappen doen en zij met eten konden we gaan shoppen. Naar de matahari, nou je kijkt je ogen uit. Een soort markt, maar dan binnen waar allemaal stalletjes zijn. Met gangpaadje waar je bijna alleen al niet door kunt en dan moet je ook nog eens aan de kant voor tegenliggers, die mensen drukken zich echt langs je. Beetje vies vond ik dat wel. Maar ja, hoort erbij. Wat wel leuk was, was dat ik gevoel had de koningin te zijn. Allemaal mensen riepen "hello miss" en "spice girl" maar allemaal ontzettend vriendelijk. Het was daar echt supergroot, er kwam geen eind aan. Pipiet en Sri moesten bij elk stalletje slippers passen, na 20 stalletjes hadden ze beide slippers. Toen nog wat rondscharrelen en we konden eruit. Dacht ik even lekker naar buiten te gaan.. mis! We gingen nog onder de grond naar de markt. Groenten, fruit, kruiden.. allemaal nog wel te doen om langs te lopen. Mooie en vreemde geuren en kleuren. Maar dan langs het vlees en vis, je zou er vegetarier van worden. Vlees hangt in stukken aan haken in de warmte en de vliegen vinden het heerlijk. Het stinkt ook nog eens een uur in de wind. En de vis, gelukkig wel vers, maar ook in die warmte.. Sommige is nog zo vers, die zwemmen nog in een emmer onder de kraam. Nou ja, het hoort bij dit land denk ik maar steeds.
En wat me ook opvalt is het grote aantal bedelaars. JE kunt er niet aan beginnen die mensen iets te geven want er zijn er duizenden. En wat ik begreep horen de meeste bedelaars bij een georganiseerde bende. Of zij werken ervoor. het geld dat zij binnenkrijgen moeten ze afstaan aan de criminele organisatie en ze krijgen een schamel dagloon. Dus helaas, niet te helpen..
Tegen de avond waren we weer thuis en werd ik overvallen door een heimwee-aanvalletje, kwam denk ik doordat ik mij nog niet lekker voelde. Na even vertrouwde muziek geluisterd te hebben en flink gehuild ging het stukken beter!