hari Kamis
Door: Laura
Blijf op de hoogte en volg laura
15 Februari 2007 | Indonesië, Malang
Hallo allemaal, daar ben ik weer. Ik bedacht me vandaag in huis dat ik alleen maar echte belevenissen schrijf, maar er gebeurt natuurlijk veel meer. Vandaag was zo'n dag, tja echt typisch! We hadden bedacht dat er vandaag veel moest gebeuren en waren dan ook allemaal vroeg op. Geen probleem, want de moskee begint ook steeds vroeger. Maar dan heb je gegeten en ga je zitten. Er gebeurt maar niks, niemand doet iets. Ik ben maar gaan lezen om de tijd te doden. Vervolgens loop ik het huis in en is er iemand op bezoek. Dus weer wachten. We moeten eigenlijk voor 12 uur bij de drukker zijn (ik krijg visitekaartjes, zonder visitekaartjes ben je niks in Indonesie!) maar na 2 1/2 uur lantefanteren is het kwart voor twaalf en gaat dat niet meer lukken. Dan maar naar het postkantoor. Terwijl Pim en ik in de auto zaten te wachten voor het postkantoor begint het te onweren, recht boven ons. En ik ben al niet zo'n held.. Na een paar indrukwekkende klappen is de bui al weer een beetje voorbij. Na onweer kwam de regen. En weer met emmers naar beneden. We konden echt niks meer zien door de ramen. Maar ook dat gaat weer over na een paar uur... Even zijn we langs huis gegaan om te eten, de poes te verzorgen en even koffie te drinken. Direkt weer door, naar de drukker. Mijn kaartjes zijn zaterdag als het goed is klaar. En toen naar de kampong, iets waar ik echt naar uitgekeken heb. Ik was zo benieuwd hoe dat er nou in het echt uit zou zien. De kampong ligt naast de oude begraafplaats (en gedeeltelijk erop) en de weg die erdoor loopt is erg smal. Er kan maar 1 auto tegelijk door, gelukkig hebben de meeste mensen geen auto maar een brommer! In de kampong heb ik me verbaasd over hoe netjes het was. Ik had eerlijk gezegd een vieze troep verwacht maar dat viel dus reuze mee. We zijn bij ons kantoor wezen kijken, daar kunnen we binnenkort in! En we zijn bij de familie geweest van mela, het adoptiekindje van Pim, die 's weekends vaak bij pipiet logeert. Het huisje was erg klein. We werden er hartelijk ontvangen, leuk om te merken dat mensen zo aardig zijn tegen me. Iedereen lacht naar me!! Toen zijn we nog even bij Ibu Tien geweest, een gehandicapte vrouw van ongeveer 55 die verzorgd wordt door haar nog veel oudere moeder. Ibu Tien heeft van de stichting een rolstoel gekregen, zodat ze af en toe naar buiten kan, mits mensen haar duwen. In de kampong wordt ze voor gek aangezien, maar dat is ze zeker niet. Ze kan heel slecht praten maar wel precies duidelijk maken wat ze wil. Ze vond het heel leuk dat ik bij haar op bezoek kwam en nog leuker dat ik beloofd heb om met haar te gaan wandelen, zodra we in het kantoor zitten. Dit is toch wel waar je het allemaal voor doet!!
Vananvond ga ik waarschijnlijk met Pipiet en Lana de kroeg in, vlak bij ons huis. Lijkt me erg gezellig!
Als het goed is ga ik morgen met Lana naar Batu, om daar foto's te maken. Maar morgen hier, kan ook best overmorgen of volgende week zijn...
Maandag komt Jeroen, die werkt ook voor de stichting. Met een beetje geluk ga ik dan volgende week al naar Yogya, waar hij woont en vandaaruit naar Solo. In Solo woont een gehandicapt meisje, die eigenlijk in Nederland geopereerd moet worden. Ik zal jullie daar nog van alles over vertellen, maar waar het op neer komt is dat er een plan gemaakt moet worden. (en er moet geld komen...) Verder ga ik in Solo met een paar jonge kunstenaars praten, die misschien naar Nederland kunnen komen. Uitleg volgt zeker! Tot gauw...
Vananvond ga ik waarschijnlijk met Pipiet en Lana de kroeg in, vlak bij ons huis. Lijkt me erg gezellig!
Als het goed is ga ik morgen met Lana naar Batu, om daar foto's te maken. Maar morgen hier, kan ook best overmorgen of volgende week zijn...
Maandag komt Jeroen, die werkt ook voor de stichting. Met een beetje geluk ga ik dan volgende week al naar Yogya, waar hij woont en vandaaruit naar Solo. In Solo woont een gehandicapt meisje, die eigenlijk in Nederland geopereerd moet worden. Ik zal jullie daar nog van alles over vertellen, maar waar het op neer komt is dat er een plan gemaakt moet worden. (en er moet geld komen...) Verder ga ik in Solo met een paar jonge kunstenaars praten, die misschien naar Nederland kunnen komen. Uitleg volgt zeker! Tot gauw...
-
15 Februari 2007 - 11:01
Fiekje:
heee lau, je hebt al veel beleefd vind ik! Mooie verhalen en ik ben benieuwd naar de rest die volgt!! aaah! dikke kus fieke -
15 Februari 2007 - 12:38
Matthijs:
hey laura
leuke verhalen de eerst keer dat ik alles lees dus ben wel effe bezig geweest
Veel plezier nog in indoneie tot het volgende verhaal doei -
15 Februari 2007 - 12:55
Pap En Mam:
Gelukkig een keer andersom, hier schijnt nu de zon na weken van regen. Blij dat alls goed gaat en zijn benieuwd naar foto`s Veel liefs. -
15 Februari 2007 - 13:10
Henk 4egge:
groetjes van ons allemaal -
15 Februari 2007 - 14:54
Fred:
De naam "Kota Bahru" op de Boeing 747... van Malysia betekend "Nieuwe Stad". -
15 Februari 2007 - 16:51
Pak Hans & Ibu Rika:
Selamat malam/selamat tidur,
De begraafplaats waar jij het over hebt, is dat misschien dezelfde waar ik het over had in een eerdere reactie op één van jouw verslagen? Ik kan me best indenken dat er niets meer aan de graven wordt gedaan en ze er verwaarloosd bij staan.Het is een schande, maar helaas heeft het plaatselijk bestuur van Malang daar geen geld voor over. "Kurang uang" zullen we maar zeggen! Vrijdag is de wekelijkse grote gebedsdag van de Islamieten. Misschien hoor je de "imam" via de luidsprekers van de "mesjid" zijn volgelingen iets vaker oproepen tot het gebed! Leuk dat je nog zoveel mooie dingen gaat doen! Yogya is ook een mooie stad. Yogya is de culturele hoofdstad van Indonesia en een belangrijk academisch centrum (Universitas Gajah Mada). De inwoner van Yogya is de meest verfijnde en beleefde Indonesiër in de omgang. Een bezoek aan de Kraton, het paleis van de sultan is de moeite waard. Een bezoekje aan één van van de batik-ateliers is ook interessant, daar kan je zien hoe de verschillende batik, met de hand geschilderd of gestempeld, wordt gemaakt. Als je de mogelijkheid hebt moet je beslist de BOROBUDUR (één van de zeven wereldwonderen) bezoeken met de nabijgelegen kleinere "Candi"(=tempel) Mendut. Dan heb je ook nog de tempelgroep van PRAMBANAN. De hoofdtempel, de Loro Jonggrang, is het grootste en mooiste overgebleven Hindoe heiligdom in Indonesië! Ik ken Yogya namelijk uit mijn voetbaltijd in Surabaya. Ooit heb ik daar met het elftal waarin ik speelde de mooie uitstapjes in de omgeving gemaakt en in Hotel Garuda overnacht, om de volgende middag tegen het plaatselijk elftal van Yogya in hun stadion te spelen. Bestaat de Andong nog? Dat is net zoiets als de Dokar, voortgetrokken door een paard. Alleen heeft de Andong vier wielen en de Dokar maar twee.
Nog een zinnetje in B.I. ter afsluiting.
Saya janji kepada ibu Tien bahwa saya akan jalan-jalan dengan dia, kalau kami sudah duduk di kantor yang baru.
Vertaling:
Ik heb mevrouw Tien beloofd dat ik met haar zal gaan wandelen zodra (=als) we in ons nieuwe
kantoor zitten.
Succes met je werk en nog veel plezier in de komende tijd!
Salam hangat dari Pak Hans dan Ibu Rika.
-
16 Februari 2007 - 10:15
Jordi:
Hi !
Ben blij dat je het zo naar je zin hebt en nog niet weggewaaid bent !
Hier is alles oke, het luieren is weer over en ben beredruk (bah hahahah)
Nou lekker die kindjes daar ... volg je hart en Geniet met een Hoofdletter !
kussss -
18 Februari 2007 - 08:35
Heleen:
He meisje, veel verhalen al en veel belevenissen. Heel tof allemaal.
Dikke kus, Heleen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
