terug uit Solo (2e keer)

Hallo allemaal,
sorry dat het even heeft geduurd, maar heb het erg druk. Ben afgelopen weekend (zaterdag-dinsdag) weer naar Solo geweest. Dit keer om de T-shirts op te halen. Zaterdag toen ik aankwam hebben we ze direct opgehaald. Ik vind ze erg mooi geworden!! In Solo heb ik weer heel wat beleefd en mooie dingen gezien. Ik zal over zondag vertellen, de dag van de tempels en de vreemde ervaringen!
Zondagochtend 10.00 uur was het huis van Dani verzamelpunt. Fajar, Sukmana, Agung, Hisyam en ik zouden naar de tempels gaan. Fajar had nog iemand mee genomen, een danseres en lector van de universiteit van Bandung. Om 12 uur konden we eindelijk vertrekken, want er moest een motor (brommer) worden geleend van iemand. Eindelijk konden we weg, ik had natuurlijk geen jas mee want het was 35 graden. Ik kreeg de jas van Hisyam, want die had toch een trui eronder aan.. (klinkt echt belachelijk met 35 graden) maar goed, op de brommer. Na 10 minuten was ik doorweekt, maar we reden door. Een half uur later begreep ik het waarom van de jas: we gingen de bergen in en daar was het klink kouder..
Na een uur rijden zijn we gestopt omdat Agung en Sukmana kwijt waren. We dronken wat en wachtten, maar ze kwamen maar niet. Misschien waren ze ons al voorbij. En we zijn maar weer doorgereden. Bij de eerste tempel aangekomen kregen we een berichtje, de brommer was een beetje stuk en ze hadden vertraging opgelopen. Wij gingen vast naar de tempel! Een prachtige Hindoe-tempel midden tussen de bergen. Het voelde of we op de top van de wereld stonden! Fajar gaat vaak naar de tempels om te mediteren en zijn dans te oefenen en kon erg veel erover vertellen, dat was superinteressant. Natuurlijk werden er ook foto's gemaakt! Het was erg leuk om daar te zijn, er heerste volledige rust en stilte! Na ongeveer een uur (en wij hadden al lang en breed alles bekeken) kwamen Agung en Sukmana eraan. Gelijk werden we uitgenodigd door een man, een beetje alternatief type. (combinatie ome joop en de presentator van dichters in de prinsentuin) Deze man scheen het hoofd van de afdeling kunst en cultuur Midden Java, wel een belangrijk persoon dus. Bij hem en zijn familie hebben we op de veranda gezeten en gepraat. Hij vroeg me direct of ik ook danseres was, nou nee, maar de rest zei direct tegen hem dat ik meer van het theater ben. Hij nodigde me uit om een stuk te gaan maken hier in Indonesie! Dat lijkt me wel wat!!
Na een tijdje gekletst te hebben besloten we naar de volgende tempel te gaan. Dat was nog best ver rijden en Fajar waarschuwde, het is best wel steil! En daar kwamen we na een tijdje achter, de brommer wilde niet meer omhoog, tenminste niet met 2 personen. hahah, daar stonden Hisyam en ik midden tussen de theeplantages met een brommer die oververhit was. Gelukkig konden we erom lachen. Sukmana kwam terug om mij op te halen en Hisyam kon na een tijdje alleen met de brommer omhoog. Na een korte rustpauze besloot Fajar om verder te gaan en hij zou mij het eerst wegbrengen, naar de tempel! Oke, nou daar ging de weg echt steil omhoog! Superspannend, maar gelukkig weet hij hoe hij er moet rijden. En hij heeft een sterkte motor/brommer. Eenmaal boven was het uitzicht prachtig! Het was helder en ik kon over de hele wereld uitkijken! (voor mijn gevoel..) Het duurde erg lang voordat de rest kwam, Fajars brommer moest afkoelen, Hisyam slingerde omhoog, Sukmana deed het rustig aan en Agung was maar gaan lopen.. Eindelijk konden we de tempel in. Inmiddels was het al helemaal bewolkt en stonden wij dus in de wolken, een lekker gevoel. (en wat was ik blij met de jas!!)
In de tempel was het erg mysterieus.. Ook hier was het doodstil en Fajar ging mediteren. Ik ging ook proberen mij te concentreren op mijn gevoel, want ik voelde mij erg raar. Even was het of ik 1000 jaar geleden daar stond, de stenen geven je het gevoel. Ik werd erg aangetrokken om de stenen aan te raken. Toen ik ze vast had met 2 handen begonnen mijn benen heel erg te trillen. Toen we met zijn allen weer uit de tempel waren konden mijn benen niet ophouden, erg raar. Ik moest mijn slippers uitdoen en de aarde voelen. Diep inademen door mijn neus en uitademen door mijn mond. Fajar gaf instructies.. na een tijdje hield het op en werd ik heel rustig! We zijn maar gauw koffie gaan drinken. Toen we er nog over aan het napraten waren, hoorde ik dat mensen wel vaker rare ervaringen hebben in die tempel. Het is gebouwd en in gebruik genomen tijdens het laatste rijk van de Majapahit, de heel spiritueel waren! Nou ja, aangezien het al donker aan het worden was besloten we terug te gaan. We merkten allemaal op dat we erge honger hadden, ha, we waren vergeten te eten!! Toen we uiteindelijk reden was het helemaal donker en was het sprookjesachtig in de bergen. Normaal zou ik het doodeng vinden, maar het ging allemaal helemaal goed en we reden rustig! Ook werd de hemel prachtig verlicht door bliksemflitsen!
Na een stuk rijden gingen we eten, mijn eerste keer sate Kambing (geitesate) Ik vond het wel te eten maar was er niet wild van. De boemboe was erg zoet en daar hou ik niet zo van. Maar ik had honger, dus at alles op! Tijdens het eten begon het keihard te regen, dat is erg gevaarlijk voor het brommerrijden. Gelukkig was het na het eten droog! We reden nog een uur en waren weer in Solo. Best wel een lange dag en van dat op de brommer gaat alles zeer doen. Toch was het erg leuk omdat Hisyam en ik de hele weg gezongen hebben, heen en terug!
's Avonds om 9 uur waren we weer thuis. Even opfrissen en er weer tegenaan. Nog even naar het internetcafe om te werken (een uurtje maar) en toch nog even op zoek naar een bar. Helaas gingen die allemaal dicht om 12 uur! Jammer! Op naar huis maar weer!
Maandag hebben we ook de hele dag wat rondgehangen. Even hiernaartoe en even daarnaartoe.. Even mijn ticket gekocht voor de travel, boodschapjes gedaan ed. 's Avonds zouden we uit eten gaan, als dank voor mijn verblijf. Dat hoort een beetje zo. Helaas was dit een duur verblijf, want de mensen waar ik logeerde hadden helemaal niks. Er was helemaal geen eten in huis en ze hadden honger! Dus eigenlijk heb ik het hele weekend voor iedereen eten betaald, je kunt ze er niet bij laten zitten immers! Maar goed, ook het uit eten zagen ze als een kans om zich goed vol te eten en ze bestelde het allerduurste. Ook dure drankjes.. Nou ja, de volgende keer neeem ik een motelletje!!

Gister ging de reis voorspoedig terug, alleen gingen we niet via Kediri maar via Batu, door de bergen en daar regende het erg. Kan dus gevaarlijk zijn! Maar het uitzicht was zo adembenemend, dat ik er niet aan dacht! Ook was de chauffeur voorzichtig en mijn medepassagiers aardig! Om 5 uur was ik weer thuis, waar ik na een bordje eten en een opfrisbeurt snel in slaap ben gevallen!

Vanochtend ben ik weer bij Bahkti Luhur geweest, daar waren de kinderen niet te houden omdat ze morgen vakantie hebben. Ivm pasen, ze zijn helemaal wild.
Vanmiddag hebben we een bijeenkomst voor de kinderen en hopen we ze allemaal een T-shirt te geven!

PS Marion bedankt voor de foto's!!

Tot gauw allemaal.