terug in Malang

Hallo allemaal,
ik ben weer terug in Malang, na een hele goede reis naar Semarang. Zoals jullie konden lezen in de reactie van Fred is inderdaad mijn opa in Semarang geweest tijdens de politionele acties. Ik heb de plaatsen bezocht waar hij ook is geweest en dat was ontzettend bijzonder en emotioneel soms.

Ik zal in het kort vertellen waar ik allemaal ben geweest. Van mijn vader had ik een lijstje gekregen met plaatsen waar mijn opa en zijn kameraad zijn geweest. De kameraad van mijn opa leeft nog en mijn vader heeft contact met hem gehad. Hij wist nog precies hoe alles eruit zag (bijna 60 jaar geleden). Het hotel waar we logeerden heette vroeger het Bellevue hotel en keek uit op de Sombingweg, waar mijn opa en zijn kameraad gelegerd waren. Dit hotel heet nu Candi Baru, en het uitzicht is weg, doordat er een enorm moderne koffietent is neergezet. Jammer, maar tijden veranderen...
We hebben de plek opgezocht waar mijn opa heeft gezeten. En gevonden!! Alleen totaal veranderd, maar met behulp van een oud vrouwtje hebben we het kunnen traceren!En flink foto's gemaakt daar!
Ook stond Gombel op het lijstje. Gombel was vroeger een uitkijkpost, omdat het boven de stad ligt. Semarang ligt op de helling van een berg. De uitkijkpost Gombel bestond niet meer, maar het is nu een complete stadswijk! Maar nog steeds met een heel erg mooi uitzicht over de hele stad!
Verder hebben het ereveld bezocht, dat er prachtig uitziet! De enige plek in Indonesie waar het echt ontzettend schoon is. (schijnt dat de erevelden Nederlands grondgebied zijn) Echt heel indrukwekkend!
OOk herinnerde opa's kameraad nog het Wilhelminaplein, met het gebouw van de NIS (Ned-Ind Spoorwegen) en het gebouw van justitie. We konden dat Wilhelminaplein maar niet vinden... Bleek het een van de belangrijkste verkeerspleinen van Semarang, waar we al meerdere keren over waren gekomen. Zo'n plein (rotonde) met wel 6x stoplichten! Het gebouw van de NIS was een beetje een gedoe. We wilden er naar binnen, maar we werden tegengehouden door een familie die er woonde. De overheid onderhoudt het niet meer en nu is het een soort van gekraakt. Die familie vroeg een absurd bedrag om foto's te maken (RP 20.000= minder dan 2 euro,) maar voor hier is dat echt te gek. Dus ik woedend! Ik wou haar vertellen dat de Nederlanders dit gebouw hadden gebouwd, en .... Razend was ik, maar Hisyam nam me mee en we vonden de achteringang. Gratis! En toch nog mooie foto's!
We hebben de Toko Oen in Semarang bezocht, die we ook maar moeilijk konden vinden. Echt een doolhof, die stad!
Ook hebben we de alleroudste chinese tempel in Indonesie bezocht. Volgens de oude verhalen hangen de netten van hun schepen nog in de oude bomen.. Maar omdat alles in begon te storten hebben ze alles afgebroken en alles nieuw gebouw. Echt chinees, alles rood! Jammer van de oude verhalen!!!
Het enige wat we niet gevonden hebben was een geel kerkje, waar ik betekenis niet van vertel!

Nu ben ik weer in Malang en is het "normale" leven weer begonnen. Woensdag Bhakti Luhur en gister hemelvaartsdag. Een hele mooie kerkdienst en een leuke bijeenkomst van de SUvono kindertjes!

Tot gauw maar weer!