vervolg "eindelijk weer tijd"

Zo het vervolg: gisterochtend moest Pipiet weer naar de imigrasi! Er was iets niet helemaal in orde met de papieren van Pim. Nou ja, dat moet dan maar. Alleen hebben de mensen bij de imigrasi altijd tussen half 12 en half 1 pauze. En dan weet je dat je moet wachten. En ja hoor, Pipiet moest nog dit en nog dat en we waren precies om half 12 bij de imigrasi en moesten dus een uur wachten. Echt dom dat mensen daar niet aan denken. Na een uur wachten, hangen, drinken kopen en tv kijken bij de imigrasi waren we aan de beurt. Na 5 minuten konden we weer weg. Op naar KFC, waar we zondag naar toe gaan met de kinderen. Er moest iets geregeld worden. Ik weet nog steeds niet of het gelukt is, maar alles komt hier goed!
Toen we weer thuis kwamen, zat Hennie al klaar. Ze hadden namelijk afgesproken om naar Paul en Sri te gaan. En ik dacht mooi naar het internetcafe te gaan, want ik had veel te doen! Helaas moest ik per se mee want Sri was al aan het koken. Dikke pech dus, maar ook wel weer gezellig! Paul en Sri wonen in een gehucht buiten de stad Malang, in Kepanjen. Wel een half uur rijden met de auto. Maar zo zie je nog eens iets van de omgeving. Bij Paul en Sri was het best gezellig en hebben we heerlijk gegeten! We aten boven, in Paul zijn muziekkamer. Hij heeft daar een installatie staan, met boxen van 10.000 euro per stuk! En een cd's de mooiste exemplaren! En dat moest natuurlijk een gehoord worden. Tegen het geluid dat Paul produceert kan geen moskee tegen op. Terwijl de moskee ernaast staat! Maar goed, na een paar uur in Kepanjen gingen we weer naar huis.
Daar was inmiddels Jeroen gearriveerd. Hebben lekker bijgekletst en besloten naar Hugo's (de disco) te gaan. Mirjam wilde ook dolgraag een keer naar Hugo's en ging ook mee. OOk Hennie liet deze kans niet voorbij gaan, dus gingen we met 4 blanken naar Hugo's. De mannen waren natuurlijk op zoek naar leuke vrouwen, terwijl Mirjam en ik helemaal op niks uit waren. Wel leuk dat wij alleen maar sjans hadden met de mannen terwijl Jeroen en Hennie het maar niet voor elkaar kregen bij de meiden! Daar hebben we wel flink om gelachen. Al met al hadden we erg veel lol en hebben we lekker een paar Bintangs gedronken. Mirjam en ik hebben de hele avond op de dansvloer gestaan (ja jullie lezen het goed, ik en dansen!!!) Om een uur of 2 was ik echt heel moe en wilde eigenlijk wel naar huis, maar mijn gezelschap had nog echt geen zin. Ik moest naar even wachten, wat ook geen enkel probleem was. Uiteindelijk kwamen de medewerkers de rekening brengen en was de hele tent leeg. Ja dan maar echt naar huis. Op de terugweg hebben Jeroen en ik nog flink gelachen, een paar biertjes maakt toch wat losser, vooral als je bijna niet meer drinkt!
We hebben allemaal uitgeslapen tot 9 uur!

Nog even iets grappigs: een kennis van Pim (ik zal zijn naam niet noemen omdat hij ook in het bestuur zit van Suvono) die is ook wel eens in Malang geweest. Dat mannetje is heel erg dom (erg grappig mannetje) maar hij kan totaal geen Indonesisch tewijl hij al meerdere keren hier is geweest. Ook kan hij geen engels, hij kan niks goed uitspreken! Maar die zegt soms zomaar dingen, bijvoorbeeld Ayam Rampok. (Ayam is kip en Rampok is een geweldadige overval, heeft dus niks met elkaar te maken..) ook zegt hij Ayam sorri (misschien van het I am sorry??) en als je in een Angkot (zo'n busje) zit en je wilt er ergens uit zeg je kiri Pak (naar links meneer, omdat ze hier links rijden) en dan stopt het busje. Omdat deze man niet wist wat hij moest zeggen zei hij Arriba Arriba. De chauffeur knikte en zei ja ja (zoals altijd..) maar stopte niet. Echt grappig die man!!!