sekolah Indrya sana

Hallo allemaal, vandaag was mijn eerste officiele dag op school. Eigenlijk wilde ik er om 7 uur zijn, met het daadwerkelijke begin maar zo vroeg zijn ze bij ons thuis niet.. Uiteindelijk was ik er om half negen. Ik werd hartelijk welkom geheten en mocht beginnen bij kelas lima (klas 5). Met juf (ibu) Fransisca. Ik zat naast haar aan het bureau voorin de klas. Zij sprak een beetje engels, ik een beetje indonesisch en de kindertjes keken toe, Ze waren wel verbaasd dat ik zomaar mee liep met de juf. De indriasana school is een katholieke, zeer gediscliplineerde school. Er wordt vaak gebeden, maar kort en de kinderen moeten voor hun leeftijd al veel leren en weten. Ze hebben alle vakken die in Nederland ook gevolgd worden. Ook hebben ze engels, dat in nederland geloof ik op de basisschool niet wordt gegeven. Best moelijk ook voor deze kinderen. Maar goed, het was erg leuk en leerzaam. Zaterdag ga ik weer meelopen maar dan met kelas nol kecil. Dat is klas nul voor de allerkleinsten. Dan krijg je kelas nol besar, voor de kindertjes die al iets groter zijn. Je kunt dit vergelijken met groep 1 en 2 . Daarna begint de telling bij klas 1 t/m 6. Op alle klassen wordt Godsdienst gegeven, dit is het meest belangrijke vak op school. Als ze daar een onvoldoende op hebben, blijven ze zitten, ongeacht de rest van de cijfers. Voor deze lessen komt een speciale leraar, die volgens de kinderen erg goed les kan geven. Ik ben benieuwd, deze man vroeg direct of ik al getrouwd was... Dat doen alle mannen hier dus ik maak me geen illusie..
Verder is er ook nog een beetje triest nieuws. De poes, die aan de beterende hand was, is nu weer heel ziek. Omdat hij al wat aangesterkt was, begon hij zijn territorium weer te verdedingen. Hierdoor kreeg hij het aan de stok met een andere kat en is flink toegetakeld. Zijn hele bekje bloedde weer, terwijl dat net weer een beetje dicht was waardoor hij weer kon eten. Ik hoop dat hij het overleeft deze keer. In Nederland zou het gehecht zijn en binnen een week weer beter. Hier kost hechten een vermogen, en het is maar de vraag of het helpt. Door de zieke poes (en wat familieproblemen van Pipiet) is de sfeer in huis niet zo heel gezellig. Ik ben maar naar het internetcafe gevlucht..
Maar er is ook nog goed nieuws, eigenlijk nieuws van gister. Er is weer een kindje "geadopteerd". Ze heet Difa, een ontzettend lief klein meisje. Mijn opa en oma zijn de gelukkigen die dit kindje mochten sponsoren! Later zal ik er meer over vertellen.