nieuw projectje
Door: Laura
Blijf op de hoogte en volg laura
12 April 2007 | Indonesië, Malang
Hallo allemaal,
ten eerste wil ik jullie hartelijk bedanken voor jullie belangstelling ten aanzien van de T-shirts. Ook hier zijn we er erg druk mee. We zijn heel wat drukkers ed afgelopen om ze zo goedkoop mogelijk, maar wel met goede kwaliteit te laten maken! En dat is een heel karwei, vooral omdat ik het samen met Hisyam deed, maar die is terug naar Solo! Dus moet ik het doen met Pim en Pipiet en dat is een stuk minder aangenaam...
Maar goed, een nieuw projectje. Ik was gister op Bhakti Luhur en sprak met mr Lianta, een man die goed Nederlands spreekt. Hij kwam met een verhaal over een meisje, dat normaal was maar alleen een misvormd oor heeft. Het kind zit nu op Bhakti Luhur, maar de moeder wil graag dat het naar een normale school gaat, liefst Katholiek! Ze had geprobeerd het kind te plaatsen op een aantal scholen, maar het werd overal geweigerd, of wij niet iets konden doen!
Ik ben ermee naar Pim gegaan en heb verteld hoe erg het eigenlijk is. Een kindje waar niks aan mankeert, alleen een vervorm oortje. Het hoort in principe goed en het is een normaal kindje. Het is toch belachelijk dat scholen om een misvormd oor een kind weigeren?? Ik werd er erg boos om, dat kan toch niet?? Pim legde uit dat die kinderen hier eigenlijk geen leven hebben op een normale school omdat ze erg gepest worden door de andere kinderen. Ook leerkrachten hebben hier geen zin om zo'n kind in bescherming te nemen en er tegen aan te kijken. Zo hard is Indonesie soms!! Maar het zou goed zijn om dit kindje op te nemen onder de Suvono kinderen en het bij de groep te laten horen. Als onze kinderen het goede voorbeeld geven tegenover alle anderen zou het misschien kunnen werken.
Dus ik ben net weer naar Bhakti Luhur gegaan om informatie over dat kindje te gaan vragen. Nou blijkt dat dat kindje uit een rijk chinees/indonesisch gezin komt. 2 Oudere kinderen uit dat gezin gaan naar een soort elite school. En het derde kindje zit op Bhakti Luhur.. Voor de ouders is dat best erg, omdat dat als een afgang wordt gezien. Nou gaat meneer Lianta eerst met de moeder praten, want misschien wil die wel helemaal niet dat het kind in een kampong naar school gaat. Al met al een hoop goede bedoelingen maar nog geen resultaat. We wachten maar af wat die moeder wil.. En hopelijk kan het kindje gauw naar een normale school!
Verder is hier alles nog goed, Pasen wordt hier nog steeds gevierd. Wel gezellig al die eieren eten...
Verder ga ik vanmiddag weer naar Lidia, om te kijken wat ik daar kan doen. Verder krijg ik volgende week bezoek uit Nederland, daar heb ik ook erg veel zin in. We gaan dan leuke dingen doen en veel bekijken. OOK weer naar Solo en Yogya!
Ik houd jullie op de hoogte!
Liefs Laura
ten eerste wil ik jullie hartelijk bedanken voor jullie belangstelling ten aanzien van de T-shirts. Ook hier zijn we er erg druk mee. We zijn heel wat drukkers ed afgelopen om ze zo goedkoop mogelijk, maar wel met goede kwaliteit te laten maken! En dat is een heel karwei, vooral omdat ik het samen met Hisyam deed, maar die is terug naar Solo! Dus moet ik het doen met Pim en Pipiet en dat is een stuk minder aangenaam...
Maar goed, een nieuw projectje. Ik was gister op Bhakti Luhur en sprak met mr Lianta, een man die goed Nederlands spreekt. Hij kwam met een verhaal over een meisje, dat normaal was maar alleen een misvormd oor heeft. Het kind zit nu op Bhakti Luhur, maar de moeder wil graag dat het naar een normale school gaat, liefst Katholiek! Ze had geprobeerd het kind te plaatsen op een aantal scholen, maar het werd overal geweigerd, of wij niet iets konden doen!
Ik ben ermee naar Pim gegaan en heb verteld hoe erg het eigenlijk is. Een kindje waar niks aan mankeert, alleen een vervorm oortje. Het hoort in principe goed en het is een normaal kindje. Het is toch belachelijk dat scholen om een misvormd oor een kind weigeren?? Ik werd er erg boos om, dat kan toch niet?? Pim legde uit dat die kinderen hier eigenlijk geen leven hebben op een normale school omdat ze erg gepest worden door de andere kinderen. Ook leerkrachten hebben hier geen zin om zo'n kind in bescherming te nemen en er tegen aan te kijken. Zo hard is Indonesie soms!! Maar het zou goed zijn om dit kindje op te nemen onder de Suvono kinderen en het bij de groep te laten horen. Als onze kinderen het goede voorbeeld geven tegenover alle anderen zou het misschien kunnen werken.
Dus ik ben net weer naar Bhakti Luhur gegaan om informatie over dat kindje te gaan vragen. Nou blijkt dat dat kindje uit een rijk chinees/indonesisch gezin komt. 2 Oudere kinderen uit dat gezin gaan naar een soort elite school. En het derde kindje zit op Bhakti Luhur.. Voor de ouders is dat best erg, omdat dat als een afgang wordt gezien. Nou gaat meneer Lianta eerst met de moeder praten, want misschien wil die wel helemaal niet dat het kind in een kampong naar school gaat. Al met al een hoop goede bedoelingen maar nog geen resultaat. We wachten maar af wat die moeder wil.. En hopelijk kan het kindje gauw naar een normale school!
Verder is hier alles nog goed, Pasen wordt hier nog steeds gevierd. Wel gezellig al die eieren eten...
Verder ga ik vanmiddag weer naar Lidia, om te kijken wat ik daar kan doen. Verder krijg ik volgende week bezoek uit Nederland, daar heb ik ook erg veel zin in. We gaan dan leuke dingen doen en veel bekijken. OOK weer naar Solo en Yogya!
Ik houd jullie op de hoogte!
Liefs Laura
-
12 April 2007 - 08:42
Maudy:
Hallo Laura,
ik kluns: schreef al een heel bericht en wilde even naar een foto terug en weg tekst! Leuke foto's maakte je weer. Je veacht wel voor wat je denkt dat beter kan en dat is altijd goed. Is het werk met Pipiet en Pim wat moeilijker? In welke zin dan? Pim is anders heel goed over je te spreken. Ik lees niets dan lof over je. Met Pipiet heb ik nu minder contact, want alles moet altijd vertaald worden voor haar en nu met Pim gaat alles directer. Ik kreeg ook een mail van een vriendin van me die vroeger Radio Tjampoer Adoek verzorgde en zij wil na de zoner ook een donatie doen. Nu sponseren wij haar voor haar 4-daagse die ze loopt voor het ANMF - hulp voor Indische ouderen in Indonesia - dat ze al lange tijd doet.
Het weer hier in het Noorden haalt nog niet bij de temperaturen van elders. Hier is er af en toe een zonnetje te zien, maar de jas mag er nog wel bij aan. Mw.Thelma Oerlemans heb ik bijna elke dag aan de telefoon, hoe het met haar 'kindje' Siyahabuddin gaat. Ik schrijf dit misschien fout, maar ga ik opzoeken dan is de tekst weer weg;-)
Dinsdag waren we bij de dagopvang en dat breidt zich ook uit; de woensdag wordt er bijgetrokken, want de groepen worden te groot. Max geeft die ouderen wat lichte yoga oefeningen die ze staande of zitten in de stoel mee kunnen doen.
Nu ligt Henk Schiphuis op de massage tafel; Max deed het eergisteren even in de stoel bij de dagopvang, maar dat is toch minder prettig.
Ik ga eruit, heb nog erg veel te doen.
Liefs en houd je taai en laat weer wat van je zien/horen..
Liefs van hier. M&M -
12 April 2007 - 17:29
Gert Vieregge:
Hallo Laura
Alles toppie dus daar en hier trouwens ook. Het is hier prachtig weer a 23 graden en dat in april. Het is geweldig om de foto's van je te zien en je verhalen te lezen. Zou zo in het vliegtuig stappen en je achterna gaan maar goed ik moet eerst weer ff wachten want zolang ben ik nu ook nog niet weer terug.
Maar je doet fantastisch werk en ben jaloers op je.
LAURA maak er iets leuks en geniet van je tijd daar.
Groetjes en knuffie
Gertje -
14 April 2007 - 11:22
Maudy:
Laura, je zult dit nog wel niet lezen, maar gauw beter worden hoor...
Liefs
Maudy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
